Yetişmek bir mecburiyet olmak zorunda olmamalıydı. Yetişmeye çalışan insan özgür olamazdı ve Ozan mutsuzca ayaklarını sürüyerek yürüdüğü kaldırımda ona eşlik eden mutsuz insanlar içinde özgür olan tek adamdı.
Ama özgürlük de tek başına mutlu etmezdi. Haliyle Ozan'da, kaybettiğinde kahrolacağı değerli bir nesneye sahip her kişi kadar mutluydu. Diğerlerinin arasında ne kadar özgürse o kadar da mutsuzdu.
Sayfa 55 - Kitapyurdu Doğrudan YayıncılıkKitabı okudu
··
1,519 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.