Bizi biz yapan asla ödün veremediğimiz şey gururumuz mu, asla vazgeçmem diyip bir çeşit sınavlarla vazgeçtiğimize tanık olduğumuz değer yargılarımızın ölçütü nedir?
Ne olduğunu bilmediğimiz bir yolculuktayız, nereye varacağımızdan, kimlerle karşılaşacağımızdan bihaber bir yoldur yürüyoruz. Acı diyoruz, ayrılık diyoruz, yeri gelince vefa yahut
