Gönderi
Bu kitabı öncesinde okumayanlar yalnızca bir insanın bir insana duyduğu aşkın ürünü olarak görebilir. Kitabı bitirdiğinizde bunun ne denli yanlış bir izlenim olduğunu anlıyorsunuz. Salt aşktan ziyade sanat, maneviyat, siyaset vb. bir çok konuda felsefi olarak sağlam bir şekilde düşünüyor Ahmed Arif. Leyla ile konuştuğu kadar kendisiyle de konuşuyor. Bununla beraber -belki de o yalnızlık döneminde bir savunma mekanizması olarak- Leyla Erbil 'e bana göre hastalıklı ( en hastalıklı hali ki kendisine zarar veren) bir aşk besliyor. Sevilen ve dışardan görenler için her ne kadar güzel, tanrısal bir aşk gibi görünse de bu durum aşık kişiyi zamanla yer bitirir. Tam bir düşünce ve dava adamı Ahmed Arif edebiyata değil de felsefeye yönelse neler olurdu diye merak ediyorum.
··
146 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.