ben artık bir hastane koridoru çaresizliğinde yürümek istemiyorum hayatı. tutuk donuk bakışlarla. parmaklarımı çıtlatarak. yorgun uykusuz ama incecik ipekten bir ümitle.
ben çıkıp yürümek istiyorum cengiz. ben tedaviyi reddeden bir hastanın kamburunu sırtımdan indirmek. ben ayaklarım içe basmadan kendi kendime çelme takmadan yürümek.