Padişah kendi ülkesinde dini konularda yanlışlık yapanları öğrendiğinde, o mezhepsizleri tehdit etmeli ve cezalandırılması için gereken emirleri vermelidir. Bu kişiler gittikleri yoldan dönerlerse, ne güzel; ama tövbe etmeleri teklifini kabul etmeyip yanlış yoldan dönmezlerse padişah onları cezalandırıp ülkesinden kovmalıdır. Böylece o kişilerin başkalarını yoldan çıkarmasını engeller ve ülke bu kötü kişilerden temizlenir. Kaleler ve sınırlar sayısız askelerle güçlendirildiği için de İslâm dini kuvvetlenmiş olur.