manzarayı yudumlamak..
"Ama gözlerim, uyanık çocuk bakışlarıyla geniş yuvalarından bakıp duruyordu. Pek çok gece uyku nedir bilmemiş, gökyüzünde dünya durdukça duracak yıldızlar aramaktan bıkmamış, denizin renkli gecelerinden içerilere dikkatle uzanıp sularda yelkenliler ve kıyılar aramışlardı. Günler ve günlerce toprak diye bir şey görmemiş, yalnızca, o da seyrek olarak, önlerinden kayıp giden uzak ormanların yeşilini ve uzaklarda saklı kentlerin dumanını gülümsemeli bir özlemle açıktan sıyırıp geçmişlerdi. Oysa şimdi düz aynadan parlak ve iri kahkahalarla bakıyorlardı bana.
Gözlerim, beyaz kayaların, esmerimsi toprağın, otların ve çalıların uzun zamandır yoksun kaldıkları manzarasını yudumluyordu."
Sayfa 13Kitabı okudu
·
200 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.