Mevlana şöyle diyordu: 'Yanlış ve doğru hakkındaki fikirlerimizin ötesinde bir alan var. Sizinle orada buluşacağım. Ruh, çimenlerin arasına uzandığında, dünyanın doğru-yanlış fikirlerinize ihtiyacı olmadığını göreceksiniz.' Mevlana bunları söyleyebiliyordu çünkü yargılamaların insan ürünü olduğunu biliyordu. Tanrı'nın bizi yargılamak için değil, gelişmemiz ve olgunlaşmamız için hatalarımızdan öğrenme imkanları sunan bir kavram olduğunu söylüyordu. Eğer seni yargılamayan bir Tanrıyı kabul edebiliyorsan, sen başkalarını nasıl yargılayabilirsin?"