Allahu Teala'nın vahyine dayanmayan bütün hükümler, kulları kullara kul eden hükümlerdir. Çünkü bütün hükümler insanların hayatlarını düzenlemeye, insanların günlük ve ömürlük işlerine, hal ve hareketlerini belli bir kalıba sokmaya, bir yön vermeye yöneliktir. Böyle hükümlere itaat eden insanlar, itaat ettikleri hükmün kulluğunu yapıyor demektir. Eğer hüküm Allah'ın ise kulluk Allah'adır. Yok eğer hüküm bir beşer zümresinin o günkü akıl-mantık kapasitesi ve menfaatine göre ise o beşer zümresine kulluk ediyor demektir.