Gönderi
Ali, çocukluğundan bu yana Demir ve Oğuz ağabeylerinin himayesinde çok şey gördü, çok şey öğrendi. Sadece bir şeyi öğrenip belleyemedi; Onların kardeş dediğine kardeş diyemedi. Çünkü gönlüne sevda diye düşmüştü bir kere Ece'si. Çünkü yüreğine pranga olarak yetmişti Ali'sinin gözleri. Çocukken her şey normaldi, birbirlerinin çocukluk arkadaşıydılar Ali ve Ece. Ama büyüdükçe, mahremiyet de gelişir. Ece, Ali'sinden kendisini uzak tuttu ama duygularına gem vuramadı. İçinde bir sevdası bir de umutsuzluğu vardı artık. Büyüdü, büyüdükçe daha çok sevdi. Peki ya Ali? O ne yapsın sevdasından alaf alaf yanan yüreğini? Hangi kayalıklara bıraksın kendini? Oğuz ağabey'i yokluğunda Ece'sini ona emanet ettiğinde ne yapsın? Ne yapmalıydı ki? Onu unutmak için her yolu denedi. Ama fayda etmedi.
.
Ben bu seriyi seviyorum. Umuduna umut ekliyor. Yazım tarzı ağır değil. Betimlemeler boğmuyor. Hemen akıp gidiyor. Bu seride en çok ağladığım kitap bu olabilir.
·
146 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.