İnsanın doğayı sömürmesinin önüne geçmenin yegâne yolu, insanın kendini ekosistemi oluşturan diğer tüm türlerle eşit haklara sahip bir parça olarak görmesidir. İnsanı yaratılanların en yücesi olarak gören, doğaya insana sağladığı fayda ölçüsünde değer biçen dini inanışlar, insanın ait olduğu ekosistemden düşünsel olarak kopuşuna, böylece doğanın faydacı bir anlayışla talan edilmesine zemin hazırlamıştır. İnsanın kendini doğadan farklı görmesi, ötekileştirilen doğa üzerinde hakimiyet kurma çabasını da beraberinde getirmiş, insanmerkezci düşünce sistemi bunun sonucunda ortaya çıkmıştır.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.