"Raban, bir süre insanların onun yetenekleri ya da düşünceleri hakkında söyledikleri şeylerin onu etkilediğine inanmıştı, ancak şimdi aksine kendisine söylenen her şeyi tam teslimiyetle dinlediği o konumunu temelli terk etmişti. Bu yüzden insanlar ister ona karşı olsun, ister yanında olsun sadece boş yere nefeslerini tüketiyorlardı."
Sayfa 32 - Maviçatı yayıneviKitabı okudu
·
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.