Söylenince anlamıyor insan bazı şeyleri. Yaşayarak öğretiyor hayat insana. Mesela kimsenin senden daha değerli olmadığını, kimseye gereğinden fazla değer vermemen gerektiğini acı bir şekide öğreniyorsun.
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.