"... Bırak çocukları düşünmeyi, bir kez olsun bırak, bir kez olsun kendini düşün... Ölüyorsun bak... Bırak çocukları... Ölüyorsun!..
Oysa babam bilinci kapalı da olsa da, belki de farkında olmadan kalbine saplanmış o en son ve en büyük gerçekle ölüyordu: "Çocukların harçlığını verdin mi?.."