Kur'anı Kerîm okurken on iki edep lâzımdır:
1- Abdesli ve kıbleye karşı hürmetle okumalı.
2 - Ağır ağır ve mânasını düşünerek okumalı. Mânasını bilmeyen de ağır okumalıdır.
3- Ağlıyarak okumalıdır.
4- Her âyetin hakkını vermeli, yani Azāb âyetini okurken korkarak, Rahmet âyetlerini heveslenerek, Tenzih âyetlerini tesbih ederek okumalı, Kur'ânı Kerîm okumağa başlarken eûzü çekmelidir.
5- Kendisinde riyâ, yani gösteriş uyanırsa veya namaz kılana mâni oluyorsa, yavaş sesle okumalıdır. Hafızların mushafa bakarak okumaları, ezber okumaktan daha çok sevaptır. Çünkü gözler ibâdet etmiş olur.
6- Kur'anı Kerîmi güzel sesle ve tecvit üzere okumalıdır. Harfleri, kelimeleri bozarak teganni etmek haramdır, harfler bozulmazsa mekruh olur. Halebîde diyor ki, tegannî ile okuyan bir İmam arkasında kılınan namazın iâdesi lâzımdır.
7- Kur'ânı Kerîm, Allâhü Teâlânın kelâmıdır, sıfatıdır, Kadîmidir. Ağızdan çıkan harfler, ateş demeğe benzer, ateş demek kolaydır, fakat ateşe kimse dayanamaz. Bu harflerin mânaları da böyledir, bu harfler, başka harflere benzemez, bu harflerin mânaları meydana çıksa, yedi kat yer ve yedi gök dayanamaz. Allâhü Teâlâ kendi sözünün büyüklüğünü, güzelliğini ve harflerin içine saklayarak insanlara göndermiştir. Nitekim hayvanlara söylemekle iş yaptırılamaz. Hayvan seslerine benzeyen bazı sesler çıkararak idare edilirler. Meselâ öküz alıştığı bir sesle tarlayı sürer, fakat yaptığı işin sebebini ve faydasını bilmez. işte insanların çoğu da, böyle Kur'ânı Kerîmden yalnız ses duyarlar ve Kur'ân, harf ve sesten başka bir şey değildir zannederler. Bunlar, ateş birkaç harften başka bir şey değildir, zanneden kimseye benzer. Bu zavallı bilmez ki, kâğıt ateşe dayanamayıp yanar. Ateş harfleri ise, kâğıt üzerinde durur ve kâğıda bir şey yapmaz. Nasıl her insanın bir rûhu vardır ve ruhu, insanın şekline benzemez ise bu harfler de, insan gibi şekildir, harflerin mânaları ise, insanın rûhu gibidir. İnsanın şerefi, kıymeti ruh ile olduğu gibi, harflerin şerefi de mânaları iledir.
8- Kur'ânı Kerîmi okumadan evvel bunu söyleyen Allâhü Teâlânın büyüklüğünü düşünmelidir. Kimin sözü söyleniyor, ne tehlikeli iş yapılıyor düşünülmelidir. Kur'ânı Kerîme dokunmak için, temiz el lâzım olduğu gibi, onu okumak için de, temiz kalb lâzımdır. Bunun içindir ki, İkrime mushafı açınca kendinden geçerdi. Allâhü Teâlâ'nın büyüklüğünü bilmeyen, Kur'ânı Kerîm'in büyüklüğünü anlıyamaz. Allâhü Teâlânın büyüklüğünü anlamak için de onun sıfatlarını ve yarattıklarını düşünmek lâzımdır. Bütün mahlûkatın sahibi, hâkimi olan bir zâtın kelâmı olduğunu düşünerek okumalıdır.
9- Okurken başka şeyler düşünmemelidir. Bir kimse bir bahçeyi dolaşırken, gördüklerini düşünmezse, o bahçeyi dolaşmış olmaz. Kur'ânı Kerim de, mü'minlerin kalblerinin dolaşacağı yerdir. Onu okuyan, ondaki acayiplikleri ve hikmetleri düşünmelidir.
10 - Her kelimeyi okurken mânasını düşünmeli ve anlayıncaya kadar tekrar etmelidir. Lezzet bulunca da tekrar etmelidir. Peygamberimiz «sallallâhü aleyhi ve sellem», bir gece sabaha kadar (İntüazzibhüm) âyetinin tamâmını tekrar buyurmuștur. Kur'ânı Kerîm'in mânasını anlamak çok güçtür.
Sayfa 54 - Kimyâyı Seâdet kitabından..
··
327 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.