İlmi eleştiriyi sadece ehlinin yapması caizdir. Bu konuda ehliyetle birlikte yine de çok dikkatli olmak gerekir. Zıra eleştiri, kişinin ayağını kaydırır. Bu nedenle nice eleştirmenler, büyük hatalara ve yanlışlara düşmüşlerdir. Bu noktaya dikkat etmenin yanı sıra eleştiride insaflı olmak ve kullanılacak dilde edep ve nezakete riayet etmek gerekir. Çağımızda, Müslümanlar, ilim ehli olmayan hatta yarım ya da çeyrek öğrenci olan veya İslami kültüre ya da genel kültüre sahip kesimden bırtakım insanlarla sınanmaktadır ki,bu kişiler hadlerini aşarak din önderlerine ve büyük alimlere dil uzatmaktan geri durmayıp onları cahilce ve aptalca eleştirmektedirler. Hatta bu iş öyle bir noktaya vardı ki onların birçoğu, hastalıklı akıllarıyla ve kısır görüşleriyle, sıhhati konusunda ittifak olan hadislere bile el atmakta ve onları kendilerince eleştirip reddetmektedirler. Bu çirkin suç, katmerli bir cehaletin -ulemanın dediği gibi, cahil cesurdur- ve her türlü kalbi/ manevi hastalığın ve psikolojik problemlerin esasını teşkil eden kendini beğenmenin ve kendine hayran olmanın sonucu olduğu gibi aynı zamanda ulema meclisinde oturmamanın ve onlardan ilim almamanın da sonucudur. Allah (celle celaluhu), yerini bilip de haddini aşmayanlara rahmet eylesin!
Sayfa 133Kitabı okudu
··
481 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.