Gönderi
bu kitabın her zaman benim için çok özel bir yeri olacak kalbimde. aşırı tatlı bir konusu var. kitabın isminden de anlaşılabileceği gibi iki arkadaşın birbirlerini hiç görmeden mektuplaşmasını konu alıyor. ortaokuldayken tek ve en yakın arkadaşım ödünç vermişti bana o zamanlar. yıllar oldu birbirimizle konuşmuyoruz hâlâ. benim bile tam olarak kavrayamadığım bir sebepten. 8 yıllık arkadaşlıklar da bitiyormuş demek ki. hatta daha 4 ay önce isimsiz bir şekilde doğum günü için bir hediye paketi göndermiştim kendisine. eskiden sadece benim bildiğim, bayıla bayıla aşık olduğu şeyler vardı paketin içinde. aklına gelmiş miyimdir acaba? küçük bir not da bırakmıştım; doğum gününü kutladığım, o da isimsiz. aramasını veya en azından beni unutmamış olmasını beklemiştim. hiçbir ses seda çıkmadı hediyesini aldıktan sonra. ve hâlâ umut var diye düşünüyorum salak gibi. çok kızıyorum kendime bunun için. o beni sokakta görse tanımaz, tanısa bile umursamaz. benim yaptığıma bak. enayi gibi hissetmem normal mi? neyse ya kitap incelemesi diye başladık, nereye geldik böyle. umarım bu kitap bir daha karşıma çıkmaz. aynı duygularla bir daha okumak istemiyorum çünkü.
·
66 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.