GEREKÇESİ SADECE BİR «belki» olup, önümde yükselen bu aşılmaz duvarları delip geçme, ya da yıkıp yerle bir etme isteğiyle kuduruyorum. Akıl, varlık karmaşasını, yani kaosu bizden gizlemek için yükseltiyor bu duvarları. Niye derseniz, bu duvarların ardında evrensel kaos ve yokluk, «hiçlik» var da ondan. Hiç bir şey yok arkasında duvarların. Onlar, bir şeyler yapmayı başarabildiğimiz şu dünyayla «boşluk» arasına çekilmiş sınırlardır.
Sayfa 177 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
··
359 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.