Gönderi
Kadim Yalnızlık
İnsan kaybettiklerine baktıkça kaybetmeye mahkûm oluyor. Geçmiş çıkamadığın bir bataklık çırpındıkça daha derine çeken. Para, pul, servet ve şöhret bir süs gibi kalıyor, sen de emanet olduğu ortaya çıkıyor gerçeği gören gözlerde. Dünya sadece zerre büyüklüğünde aslında ve insanlar daha da basitleşiyor gün geçtikçe…
Anılar ufak bir tebessüm yansıtıyor, çizgiler belirmeye başlayan yüzünde. Saçların kötülüklere inat beyazlıyor. Kıyafetlerin her gün biraz daha eskiyor farkında mısın, aynı güzelliğin gibi…
Bir insan ölüyor on çocuk doğuyor sonra, en büyük yalan olan bu dünyanın üzerine. Bir kısır döngü var çarklarının her şeyi ezip geçtiği ve asla durdurulamayan.
Kimsenin gücünün yetmediği…
··
113 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.