Item: Ivan Pavlov
Author: Gökhan

Gökhan

@munzevi_okur

28 Mayıs 2017 01:37

Eğitim

118 syf.

Puan vermedi

Bu kitap ile ölümünden yıllar geçmesine rağmen hala en tanınmış bilim adamların biri olan İvan Pavlov ’un hayatına, Papaz olacak bir İlahiyat öğrencisiyken bilim adamı olma yoluna gidişine, aile hayatına, bilimsel araştırmalarına, görüşlerine doğru yolculuk edeceğiz. Kitabımız 80 yaşındaki İvan Pavlov ‘un kütüphanesinden bir kitap çekmesiyle başlar. Gençliğinde de görmüştü o kitabı. Hatta ondan sonra hayatı boyunca bir sorunun cevabını aradı. Bu kadar karmaşık bir sistem nasıl çalışıyor? Devamını da başka sorular izledi. Kalp nasıl çalışır? Beyin nasıl çalışır? Hayvanlar ile yakından ilgilenmişti. En çok da köpeklerle ilgilenmiş, deneylerini onlarla gerçekleştirmişti. Druzhok adlı meşhur bir köpeği vardı. Kitapta ondan da bahseder. Ösofagotomi yapılmıştı. Tükürük bezleri ve bu işlem sayesinde Pavlov ‘un psikologluğu da devreye girince bilim için önemli gelişmeler ortaya çıktı. Ardından koşulsuz refleks kavramları ortaya çıktı. Ardından Nobel ödülü geldi. Kitabın başlarında anlatılan, yazılan ama istenilen başarıya ulaşamayan o kadar makale, yazı artık istenilen yere ulaşmıştı. Ortaya birkaç da kitap çıkmıştı. Fizyoloji üzerine kitaplar… Bunların hepsi Pavlov ‘un bilginin güç, bilimsel bilginin de en gerçek ve en büyük güç olduğuna inanmasıydı. Kitabımıza göre Pavlov 26 Eylül 1849’da çiftin ilk çocukları olarak dünyaya gelmişti. Uzun zamandır ailesinin yaptığı görevi üstelenmek için o da papaz olma yolunda eğitim alıyordu. İki amcasının başına gelen olaylardan sonra, Özgürlükçü Çar’ın yaptığı değişikler ve Pisarev’in “Doğa bir katedral değil bir atölyedir.” Sloganına olan hayranlığı ile İvan da değişmişti. Çünkü bu çağ Herkesin düşünmeye, okumaya ve araştırmaya yöneldiği bir dönemdi. Bir Tren yolculuğu ile St. Petersburg’a ulaşmasıyla İvan Pavlov ‘un hayatında yeni bir dönem başlıyordu. Yeni bir dünyaya adım atıyordu. Aklı Lewes ve Seçenov’da olduğu için uzmanlık alanını hayvan fizyolojisi olarak seçti. Az bir harçlığa sahip olduğu için öğrencilik yılları zor geçti. Hastalanıp ailesinin yanına döndü. Sonra kardeşi Dimitri ile geri okula döndü. İvan’a her konuda yardımcı oluyordu. Zaten İvan da üretken bir biçimde yaşamak ve çalışmak için buna gereksinim duyuyordu. Kendisi ile arasında çok fark bulunmayan hocası Tsion ve onun laboratuvarında çalışıyordu. Ellerini ustalıkla kullanabiliyordu. Öğrenci olmasına rağmen önemli raporlar sunuyordu. Hatta bir keresinde altın madalya bile kazanmış. Tsionun okuldan kovulması ile çalışma yerini ve hocasını kaybetmişti. Makaleleri istediği rağbeti görmüyordu. Bunalıma girmişti. Bu sırada yaşadığı 3 önemli olay sayesinde zaman onu daha iyi yerlere taşıdı. İlki ileride evleneceği kadın olan Serafima Vasilyevna Karçesvkaya ile tanışmıştı. O İvan’ın tersi olarak dindar bir kadındı. Pavlov bilim adamı olmanın ona doğru düzgün düşünmeyi sağladığına inanıyordu. Çocukları Vladimir’in ölümünden sonra çok az ücret aldığı ama talihini açacak bir işte çalıştı. Sergey Botkin’in kurduğu laboratuvarda araştırmaların sorumluluğu İvan Pavlov’a verildi. Böylece kendi araştırmaları için yararlanacak bir yer bulmuştu. Bu yıllarda ki bir diğer olumlu gelişme ise 2 yıl süren Batı Avrupa seyahatiydi. Buralarda daha verimli çalışıldığını gördü. Botkin’in laboratuvarında donanım yetersizliğinden dolayı zamanla hayal kırıklığına uğramaya başladı. Çünkü Pavlov’a göre incelemenin en iyi yolu akut ya da kronik deneyler yapılmasıydı. 1889’da yardımcısı ile yemek yediğinde, midedeki salgı bezlerinin mide sıvısı üretmesine neyin neden olduğunu araştırmak istediler. Ama bunu nasıl yapacaklardı? Pavlov ‘un bulduğu çözüm bir köpeğe mide fistülü yerleştirip Ösofagotomi yapmak oldu. Sonuçta hayvan yemek yeme hazzını duyar ama yedikleri midesine ulaşmaz. Bu sonuca kronik deney yoluyla ulaştılar. Pavlov ‘un sorunu ise bu hayvanların ameliyat sonrası iyileşmesi için gereken hijyenik ortamın olmamasıydı. Ama bu sorunu da bir zaman sonra çözüldü çünkü Prens kurduğu Deneysel Tıp Enstitüsü’ne Pavlov’u atadı. Alfred Nobel’in de yaptığı yardım ile burası iyice büyüdü. Artık burası İvan Pavlov’un Fizyoloji Fabrikası olmuştu. Burada kendisine birçok yardımcı bulabiliyordu. İstediği ortam da oluşmuştu. Bu deneyler süresinde birçok köpek gelip geçti. Pavlov’un en sevdiği köpeğe gelirsek hiç şüphe yok: Druzhok(küçük dost) adını taktığı köpektir. Bu köpeğin önemli olmasının sebebi zorlu bir ameliyattan sonra iyileşmiş olmasıdır. Bölünmüş mide sayesinde midedeki sindirim sürecini ilk kez bütün ayrıntılarıyla inceleme fırsatları olmuştu. Bu deney sonuçlarını incelediğimizde bir şeyi fark ediyoruz: Büyük bir hayal gücü… Pavlov’un neden Fabrika terimini kullanmasına düşündüyseniz. Kitapta bu da açıklanıyor. Rusya o zamanlar da Sanayi devrimini yaşıyordu. Pavlov artık kendini aşmıştı. Şimdi sırada yeni deneyleri için yeni bir ortama ihtiyaç vardı. Sessizlik Kuleleri… Her şey daha da iyiye giderken I. Dünya savaşı ile hayatı alt üst oldu. Sonra yeni yönetimin desteği ile bilime döndü. Hatta bilimin olduğu bilim köyü inşa edildi. Kendisine hediye edildi. Emekli olmak varken o ölünceye kadar çalışmalarına devam etti. Bilimsel buluşlarının yanı sıra bilime, kapsamlı bir bilimsel anlayış geliştirerek de katkıda bulunmuştur. 86 yaşında zatürre sonucu yaşamını yitirdi. O her şeyiyle farklı biriydi. O Dünya Fizyolojisinin prensiydi… Üniversite de bir eğitim dersinde İvan Pavlov ve köpeği ile ilgili bir şeyler duyduğumu hatırlıyorum ama dikkatli dinlememişim. Aslında bu kitabı okumam bununla alakalı değil. Üniversitede ki fizik hocamızın sayesinde okudum. 118 sayfa ve 6 bölümden oluşan bilgilendirici bir kitap. Biyografik türünde olan bu eser akıcı bir anlatıma sahip. Sonunda zaman dizimine göre olaylara ve ufak bir sözlüğe yer verilmiş. Ayrıca kitap içinde ara ara fazladan genel kültür diyebileceğimiz bilgilere yer verilmiş.

Ivan PavlovDaniel Todes · Tübitak Yayınları · 200856 okunma

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökhan