Bir Hint efsanesinden yola çıkıp, bu efsaneyi farklı bir şekilde yorumlayan Thomas Mann, sayfalarını mitolojinin de süslediği, fantastik bir hikayenin içine çekiyor bizleri. Fantastik ögelerin yanı sıra felsefi öğretilerin de süslediği bu kitabı okumak bence hem eğlenceli, hem sürükleyici, hem de düşündürücü. Mann bu eserinde; doğuyu, batıyı, aklı, bedeni, aşkı, şehveti, erotizmi, dostluğu, fedakarlığı, pişmanlığı, hayal kırıklığını ve ruhsal uyumu irdeliyor. “Değişen Kafalar” kitabında, gerçek anlamda kafaları değişen Şridaman ve Nanda’nın yaşadığı duyguları okurken; mutluluğun zihinle mi yoksa bedenle mi mümkün olacağını, daha doğru bir ifadeyle hangisinin ne kadar önemli olduğunu düşünüyor insan. Düşündürdüğü çok fazla duygu var tabii ki, ama başı çeken ilk düşüncelerden biri bu. Ruh ve bedenin ayrılmazlığı, zihnin buradaki rolü, varlık, varlığın özü gibi felsefi konular da hakim elbette. Kitabın sonunda Sita ve Şridaman’ın oğlu Samadhi-Andhaka’nın gözlerinin zayıflığı (miyop) ve bu sebeple daha çok ruhuna yönelmesi ve güzelliğinin farkında olmasına rağmen, ruhunu öne koyması, ona güzelliğinden bir şey kaybettirmeyip bir bütün olabilmesini sağlamıştır. Bu da kitabın sonu için anlamlı bir ironi olmuş bence. Kitapta geçen; “Ruh, güzel olanı tanımakla ve ona karşı sevgi duymakla güzellik kazanır” cümlesi de güzel olana sevgi duymakla birlikte ruhun daha da güzelleştiği ve ruh onu tanıdığı için güzelleşen bedenden bahsedilir. İşte bu ikisi (ruh ve beden) zihinde birleşiyor ve bir bütünlük ve anlam kazanıyor bence. Sonunu biraz farklı hayal etmiş olsam ve minik bir hayal kırıklığı yaşamış olsam da güzel bir kitaptı kesinlikle. Thomas Mann’ın 1940’lı yıllarda yayımlanan, farklı metaforlar kullanarak işlediği, okurken de yormayan bu mitolojik fantazyasını, okumanızı naçizane tavsiye ederim. Keyifli Okumalar!

Değişen KafalarThomas Mann · Can Yayınları · 2018775 okunma

·

279 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.