Bir tabir vardır: güldürürken düşündürmek... Hani Nasrettin Hoca fıkraları için sık sık kullanırız. Hah işte, o tabir tam da bu eser için geçerli! Daha önce Gülse Birsel okuyanlar bilir diyeceğim de baktım o kadar az okur okumuş ki... "Haklı ve mağdur olmak kadar güzel şey var mı? Vicdanın rahat, kaderden de alacağın var, süper! Zamana bırak, pis pis gülümse." (s. 174) Daha çok Avrupa Yakası ve Yalan Dünya dizileri ile tanırız. Gazete yazıları vesaire de var. Kendisini izlemek kadar okumak da oldukça güldürüyor. Ve tabii o eleştirileri... Yanlış gördüğü durumları öyle cümleler ile eleştirmiş ki katılsanız da katılmasanız da üslubu sizi içine çekiyor. Sanki karşınıza almışsınız da sohbet ediyormuşsunuz gibi... "Kadın deniz gibidir, bir dalgalı bir durgun." (s. 89) Kendine farklı gelen her konuda birkaç cümlesi var yazarın. Bu konu siyasi bir konu olabiliyor, kadınların ülkemizdeki durumu ve dünyadaki yeri ile ilgili bir konu olabiliyor, astroloji ile ilgili bir konu olabiliyor... Anlatmaya çocukluğundan itibaren ve kendini tanıtarak başlıyor. O bölüm de oldukça akıcı. İlerleyen bölümler genel anlamda politik hiciv niteliğinde. Ve eserin sonunda da usta sanatçı Gazanfer Özcan'a dair birkaç satır var. O bölümün daha uzun olmasını dilerdim. "Hiçbir zaman hayat bayram olmadı." (s. 24) Öyle değil mi sahiden? Bu yüzden hep eski bayramlarda gözümüz. Hep eski anılarda... Hani eserin bir yerinde diyor ya: "Ama mutluyduk bee. Fakirdik ama mutluyduk..." Şimdi hem fakir hem mutsuzuz. Mutsuzuz demeyelim de hep bir burukluk var içimizde diyelim. Hep bir yaralı gibiyiz. Yaralarımız kimden armağan onu dahi bilmeden... Bir çırpıda okunabilecek... Kimi yerine katılacağınız, kimi yerine olur mu öyle şey diyeceğiniz, kimi yerine katıla katıla güleceğiniz bir eser.

Memleketi Ben Kurtaracağım!Gülse Birsel · Doğan Kitap · 20161,194 okunma

·

2.665 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.