Bu kitaptaki özdeyişlerden birine takıldım. Epikuros’a şöyle sataşılmıştı: “En çok muhtaç olduğum bilge Epikuros’un üç yüzü aşkın eser yazmış olması ne büyük düş kırıklığı! Ve onların yitmiş olması ne büyük bir teselli!” Bu sataşmayı görünce arayı yumuşatmaları için huxley ve mezar turizmi çağırdım ancak ortalık iyice karıştı. Epikuros’un ölüm üzerine düşüncesi ölümü düşünmemekti. Ona göre ben varsam ölüm yok, ölüm varsa ben yokum. Buna karşın Cioran ne zaman ölümü düşünmesem hile yaptığım hissine kapılıyorum dedi. Sıra bana gelince; kutsal bir “şey” in beni pamuklara sarmasını beklediğimi söyledim. Huxley kötü bir arkadaş edasıyla şunu söyledi. Huxley: Uyuşturucu maddelerin dinsel amaçlar için kullanımı olağanüstü yaygındır. Bu dinin ne olduğunu ve dinin doyurması gereken derin gereksinimlerin neler olduğunu keşfetmeye çalışanların gözardı edemeyecekleri türden bir fenomendir. İdeal olan, saf ve pratik dinin yardımıyla herkesin kendini aşabilmenin yolunu bulması olurdu. Pratikte bu hedefin bir gün gerçekleşeceği pek mümkün görünmüyor. Mezar Turizm Huxley’i yadırgayarak gerçekten iğrenç bir hayat, dedi. Ve sustuk.

Doğmuş Olmanın Sakıncası ÜstüneEmil Michel Cioran · Metis Yayıncılık · 20192,054 okunma

·

92 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.