Almanlar tarafından kurtarılan Lettonya, Litvanya ve Estonya ise büyük sevinç içindelerdi. Yine müstakil devletlerini kuracaklarını düşünmekteydi. Fakat Almanların bunların devletlerini yeniden kurmalarına müsaade etmeyerek Baltık devletlerine, Ostland (Doğu vilayetleri) ismini takması bunları da hayal kırıklığına götürmüştü. Sovyetler Birliği'nde Almanların ilk işgal ettikleri bölge kırk milyonluk Ukrayna ve Beyaz Rusyaydı ve bu bölge halkı Almanları şükran sevinci işareti olarak tuz ve ekmekle karşılamışlardı.
Bir müddet sonra Almanya'ya işçi olarak götürülen kız ve erkekler ellerindeki Alman bayraklarını dalgalandırarak (Hay Live Nemesçina) Yaşasın Almanya diye bağırıyorlardı. Fakat Almanya'ya geldikten sonra hayal kırıklığına uğradılar. Bunları özel ve kapalı kamplara yerleştirdiler, yakalarına OST ARBEİTER -doğulu işçiler yaftası takdılar. Silahlı jandarma muhafızlarla fabrikaya götürüp getirdiler, kendilerine verilen yemekler esir kamplarındaki kadardı.
Artık bunlarda da Almanlara karşı sevgi kalmamıştı. Sovyetlerdekinden daha kötü bir durum ve muamele içine düşürülmeleri bunları da Almanya'ya düşman yapmıştı. Bunlar artık yaşasın Almanya diye bağırmak yerine, bizimkiler gelerek bizi kurtaracaklar diyerek yumruk gösteriyorlardı. Alman devlet adamları Almanya'ya olan inanç ve sevgiyi yok etmişlerdi.
1942 senesinin yazından itibaren artık Kızılordudan kimse Almanlara iltica etmek istemiyordu. İlticalar durduğu gibi direnme de artmıştı. Bunun sebebi ise Almanların işgal ettikleri bölge halklarına gösterdikleri şiddet ve esir kamplarındaki imhaydı.
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.