Umarım tutunabilirim demiştim kitaba başlamadan önce ve tutundum. Kitabı bitirdikten sonra nasıl düşüneceğimi yada ne hissedeceğimi çok merak ediyordum. Nedeni de yarım bırakılan kitaplar arasında birinci ama aslında en çok okunacak kitaplar arasında da üçüncü olmasıydı. Kitapsever bazı arkadaşlarımın olumsuz birkaç yorumu olmasına rağmen aldım elime ve okumaya başladım çünkü herkesin dünyası kendi içi farklıdır. Öncelikle kitabın dili ve tarzı hakkında yapacağım yorum ağır, çok katmanlı oluşu ve postmodern tarzda yazılmış bir kitap olması. Edebi bir birikiminiz varsa okuyun derim. Ek olarak kitap bilgi birikim isteyen, sabır isteyen bir kitap. Oğuz Atay, birden fazla yazı tekniği kullandı diye düşünüyorum mesela bilinç akışı tekniğini kullanmış. Hatta ilk sayfalarda noktalama işaretlerine kelimelere dikkat etmemiş ve bu kendine has bir tarz oluşturmuş. Acaba yanlış basım mı diye düşündüm ama yok tarz oluşturmuş açıkçası çok etkilendim. Genelde yazarlar buna dikkat ederken Atay tam tersini yapmış ve evet aslında bu da bir tarz ve olmuş. Kitabı bırakmayacağımı biliyordum. Çünkü Turgut’u Selim’i Olric’i merak ettim. Ama özellikle Selim’i. “Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir“ demiş Goethe. Bu söz tamamen Selim. Kalbi, dünyaya bakış açısı, naifliği beni çok etkiledi. Selim aslında hepimiz. Herkes hayatının bir döneminde Tutanmayanlar kategorisinde yer alıyor. Evet aslında Selim bu kitabı okuyan herkeste iz bırakmıştır ama Turgut’u es geçmemek lazım. Arkadaşının ölümünü asla sindirememesi ve araştırması, her şeyi didik didik etmesi gerçekten çok etkileyiciydi. Selim’in hayatını araştırması, arkadaşlık kurduğu herkesle iletişime geçip Selim’i bir de onlardan tanımak istemesi… Turgut bu süreçte aslında o kadar etkileniyor ki hayali bir karakter olan Olric ortaya çıkıyor. Kendi iç dünyasında onunla konuşuyor. Kısacası Selim tutunamadı ama hayatında ki herkese dokundu bir şekilde, her anlatan farklı anlattı ve Turgut Selim’e tutundu.. Yaşarken anlamamız gereken dostlarımız olduğunu düşünüyorum ben. Değeri bilmemiz, tanımamız, hayatımzda tutmamız gerektiğini. Çünkü bazı insanlar bu dünyadan çok erken göçüp gidiyor. Ardından bizleri ise soru işaretleriyle ve derin özlemlerde bırakıyor. Siz siz olun hayata Tutunun, savaşın, kendi hikayenizde baş kahraman olun.. Birkaç sene sonra bu kitabı tekrar okuyacağım.. Eminim ki o zaman daha farklı düşüneceğim. Keyifli okumalar diliyorum…

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,6bin okunma

··

340 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ŞevvalSaklı