Tarık Tufan okumayı en çok sevdiğim yazarlardan birisi. Her eserinde kendime farklı pencereler aralar, o pencerelerden bakarım hayata. Fakat kekeme çocuklar korosu beklediğim gibi değildi. Defalarca okumama rağmen anlayamadığım yerler vardı.
Kitap bir radyocunun kendi kendine olan konuşmalarından ve sosyal yaşamı sorgulayışından oluşmakta. Radyocunun iç konuşmaları malesef ki bana karışık ve anlamsız geldi.Radyocu gerçekten içinden konuşuyor gibiydi.
Tüm bunlara rağmen eserde bir çok bakış açısı ve üzerinde uzunca düşünülecek sözler bulunmakta.
İlerde tekrar okuyup kitabı tekrar analiz etmek istiyorum, belki o zaman bana daha anlaşılır gelir. Belki o zaman okunması için tavsiye edebilirim.