Bay C… 28 yaşında. Bir isim dahi yakıştırılamamış olan Bay C. Her şeyden etkilenip olumsuz durumlar yaratan ve karamsar tablolar çizen bir Bay C. Bazen kafasındakileri kağıda dökme telaşına giren bazen de kitap okuyan ve sıklıkla da içen. Hayat onun için, bir dilencinin çalışma saatlerini öğrenme derdine girmesi kadar zordu. Ve yoruluyordu. Kimi zaman hoşlandığı bir kızı takip etmesi, kimi zaman kavga ettiği insanları, kimin zamansa bir düşünceyi… bu onu amaçsız kılmazdı herhalde. Hiç tanımadığı kadınlara yanaşıp ‘merhaba’ demesi ve hoşlandığı kadınlara ise günlerce yanaşamaması onu tabi ki de anormal kılmazdı bizim nezdimizde. Her şey sorgulanmaya mahkumdu Bay C.’ye göre. Misal, deniz neden mavi?, ağaçlar neden yeşil?, insan neden iki ayaklı, ya da neden iki başlı değil?... her yönüyle hayatı sorgulamak… bu sorgulamalar çoğu zaman iş olsundu diye yapılanlardı. Sadece düşünen bir varlığın olması yeterliydi. Zira bizi özel kılan düşünmekti. Yarım kalmış hikayeler, yarım kalmış sohbetler ve yarım kalmış hayatların kahramanı Bay C. Bir insanın hayatından usulca ve habersizce çekip gitme rolünü fazlasıyla seven ve gerçek aşkı ısrarla aramaya çalışan Bay C… çocukluğuna ve özellikle de teyzesine takılı kalan aşk, hiçbir kadında bulunmayacak ve erişilmeyecek bir yerdeydi. Aranmalıydı. Bu gerçek aşk ve gerçek sevgi… çok sonra; ‘ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın! diyerek serzenişte bulunacaktı. Belki de aradığı, olduğu gibi kabullenilmekti. Elin lafına kanmayan ve ‘başkası ne der’in gölgesinde barınmayan bir aşk… ‘Yalnızlık, sizin size yokuşunuzdur’ der şair. Babadan kalan mirası bir an öce tüketme telaşına kapılan Bay C. yalnızlığı satın alacak parayı bir türlü bulamadı. Dünya üzerinde böyle bir para icat edilmemişti henüz. Satın alınacak yalnızlık. Alınıp çöpe atılacak. Kendinden, insanlardan ve tabiattan kaçışın son bulması adına tek çare… Dostoyevski’ye, Kafka’ya musallat olan otoriter baba Bay C.’nin de başına bela olacaktı. Hatırlanmak istenmeyen bir çocukluk, bastırılan duygular tüm bu otoriter babadan miras kalacaktı. Sadece para değildi oysaki miras bırakılan. En kötü miras ise payına kalan yalnızlıktı… Aydoğan Elçi

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201960,1bin okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aydoğan ELÇİ