"Özlüyorum..." Suskunun iç sesi yankılanıyordu düşüncelerinin duvarlarında. Başa çıkmak o kadar zordu ki bu duyguyla. Yalnızlığının her evresinde Gece'siyle başbaşaydı. Kimse bozmasın istiyordu bu huzurunu. Bazen bir uçak geçerdi simsiyah karanlıklardan, içi sızlardı sızım sızım. "İşte bu gelen uçakta o var." derdi sessizce. Bitmiyordu bekleyişleri. Ama umudu en özel arkadaşıydı.
-Suskun.
İrkildi gelen sesten.
-Gece'm. Bak, yolunu beklerken bile sen varsın ıssızlığımda. Ulaşamıyorum sana. Bitmeyecek mi hasretin?
-....
-Susma, bari hasretime bir azcık vüslat çiselensin.
-Bir gün belki o da olur..
-Beni yaşatan da bu ya...
Bir damla yaş süzülürken yanaklarından, Gece'si de kaybolmuştu yanından.
Kitabsever
··
1,109 views
Umut, hayata tutunmamıza yarayan tek dal değil mi zaten..?
Günaydın🤍
Bir umudum bile yok artık:(
Günaydın Mihmanım💙
Teşekkür ederim 🌹
1 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.