Tolstoy ne yazsa okurum. Bu cümleyi bir de Yaşar Kemal için kurmuştum. Denk değiller elbette ama benim için ikisi de çok kıymetli. Yakın zamanda okuduğum Emile Zola'nın Nasıl Ölünür? kitabını hatırlattı bana Üç Ölüm hikâyesi. Benzer bir kurgu olmasa da aynı konuyu işlemiş Tolstoy. Birileri ölüyor sürekli ama nasıl? Kitapta 5 öykü var. Hepsi birbirinden güzel ama galiba ben en çok Çömlek Alyoşa'yı beğendim. İnsan başkaları için yaşadıkça sırası gelecek sanıyor. Ama hayat öyle bir şey değil. Kaçırdığını, ıskaladığını asla geri vermiyor sana. Kısacası hayat bana borçlandı, ödeyecek diye düşünmek çok boş bir hayal. Hayat kimseye borcunu ödemiyor. Sadece kendisi için yaşamak bencilliğine de düşmek istemem şahsen. Ortası ne bu yaşımda hâlâ çözmüş değilim ama yapıyoruz bir şeyler. Görelim mevla neyler, neylerse güzel eyler deyip pencerelerden bakıyoruz, asla içeri girmiyoruz. En azından benim felsefem bu. Kimse zor günümde seren yoktu demesin. Ama herkes iyi gününü istediği ile gün edebilir. No problema.

Üç ÖlümLev Tolstoy · İş Bankası Kültür Yayınları · 20215.4k okunma

·

186 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren