" Elveda Güzel Vatanım " Bir başkomser Nevzat kitabı olmamasına rağmen Ahmet Ümit'in yazarlığında pik yaptığı bir eserdi. Arkasından " Kırlangıç Çığlığı " geldi. Beklentileri yüksek tuttuğumuzdan midir - herhalde öyle- bilinmez, kitap benim için tam bir hayal kırıklığı oldu..
Ahmet Ümitin romanlarında gerilimin ötesinde iki yön ağır basar ; bunlar tarihi derinlik ve toplumsallık. Kırlangıç çığlığında tarihsellik zayifken, sosyal yön , eh işte iken o kurgusal polisiye - ki başkomser Nevzat kitabıyken- olmamıştı. Ama en azından zayıfta olsa bir Ahmet Ümit tarzı vardı.
Kırlangıç Çığlığından sonra bu kitabı piyasaya sürdü yazar. Tam bir piyasa kitabı ( Yazarın adını ve eski islerinin ekmeğini yediği bir kitap.. piyasa kitabı dediğim bu.). Sanki bir Roman taslağı gibi başlanmış, tarihsel derinliği olmayan, sosyal yapısına değinilememiş kurgu ise doğmuş ama gelişmeden hızlı bitirilmiş üç hikayecike dönüşmek zorunda kalmış bir kitap " Bir Başkomser Nevzat kitabı, Aşkımız Eski Bir Roman ".
Ahmet Ümit okuyucuları da begenmemişler zaten. Pişmemiş, çiğ kalmış, tadı tuzu eksik.. yazara yakıştıramadığımız bir eser. Yazarın bütün Romanlarını okumuş bir okuru olarak onun en kötü kitabı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Okumazsanız pek bir şey kaybetmezsiniz.