Gönderi

Ev Ruhu
Salon boştu. Televizyon bir kenarda ölmüş, gece karanlığının kollarına düşen köşelerdeki eşyalar ve biblolar sanki görünmez olmuşlardı. Masanın çevresindeki boş sandalyeler düzenli bir biçimde yerlerinde duruyorlardı. Salonun içindeki yaşam o an için kımıltısızdı, koltuklar ve kenardaki sehpa loş ışığın altında hafif bir uykuya dalmışlar, onları herhangi bir şeyin, bir kahkahanın, bir zil sesinin, bir çığlığın ya da geceyi yırtan bir sirenin feryadının uyandırmasını bekler gibiydiler.
Sayfa 7 - EverestKitabı okudu
·
74 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.