208 syf.
9/10 puan verdi
-Spoiler içermez-
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okuduktan sonra internette ölümlerle, idam cezalarıyla, giyotinle ilgili birkaç şey okumak ve o ünlü Greve Meydanının fotoğraflarına bakmak istemiştim. Okuduğum gördüğüm şeyler inanılmaz ilgimi çekmişti ve üstüne bu kitabı okumak beni çok tatmin etti. Çünkü kitabın tamamı, cinayetler, ölüler, vampirler, kesik
··
1 artı 1'leme
·4.967 görüntüleme
Hababam Sınıfı’nın yazarı Rıfat Ilgaz’a bir röportajında “Nasıl bu kadar güldürebildiniz?” sorusu yöneltilmiş ve kendisi bu soruyu şöyle cevaplamış: “Eskiden idamlar sabaha karşı yapılırmış. Belli bir süre sonra idam yaklaştığında tüm dükkanlar açılmaya, esnaf satış yapmak için bağırıp çağırmaya başlamış. Bunun üzerine aileler de o saatlerde sokağa çıkmaya başlamış ve idam vakitleri panayır havasına bürünmüş. Sonuçta da ölen bir adama bakarak gülen bir halk görüntüsü oluşmuş. Ben de çöken eğitim sistemini anlattım. Hepimiz ölen bu sisteme bakarak güldük.” İncelemenizde belirttiğiniz “idamların, halkın ilgi kaynağı olması” durumu bu röportajı anımsattı :)
Yine çok güzel bir inceleme olmuş. Merakla ve çok etkilenerek okudum. İdamların meydanlarda bir aile etkinliği gibi sergilenerek yapılması beni her zaman irkiltmiştir. Özellikle çocukların seyirciliği. Ancak şu giyotin oyuncaklar olayını bilmiyordum ve gerçekten dehşete düştüm. İnsanın caniliğinin sınırı yok.
Verilen cezanın ıslah edilmesi niteliği taşıması gerektiği denince aklıma hemen https://1000kitap.com/yazar/i347in 
Surname kitabi gelir. Müthiş bir kitaptır. Tavsiye ederim.
İnceleme için söylenecek bir şey yok. Konu pek güzel olmasa da okuma isteği uyandırdı. Emeğine sağlık Miss.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.