Etrafına değil, kendi hayatına, kendi yaralarına bak önce.
Aç yaralarını, pansumanını özenle yap, havayla temas etsin bırak!
Kendine yatırım yap. Başkalarının yolunu, engebesini bilemezsin. Kendi yolunda sakince ilerle. Kimseyle başlangıcın, sonun, yolun bir değil, olamaz da!
Kendini kıyaslarla yorma. Şefkatli ol kendine küçük bir çocuğa yaklaştığın gibi.
Sev kendini hesapsızca! Kimse sevmeyecek eğer sen sevmezsen, korumazsan onu.
Düşmekten korkma!
Şimdi yeni bir yolculuğa başla hadi.
İyileştir kendini!
Mevlana’nın da dediği gibi:
“Bir gün gelir,
Açmaz dediğin çiçekler açar.
Gitmez dediğin dertler gider.
Bitmez dediğin zaman geçer.
Hayat öyle bir sır ki;
Önce şükür,
Sonra sabır, sonra da inanmak gerek.”
