Hem çeşmeleri bilirsiniz. Onlar muslukları açan herkese akarlar. Kendilerini nazlanmadan verirler. Musluklarını açanların güzellikleri veya çirkinlikleri, fakirlik veya zenginlikleri, dinleri, dilleri, elsiz ayaksız oluşları çeşmeleri alâkalandırmaz.
Bir yol insanoğulları da dostluklarını, şefkatlerini münasebetlerini çeşmelerininkine benzetselerdi diye düşünesi geliyor insanın.
Ama olmazdı. Dünya celâlde ve cemaldedir. İlâhi tecelli öyledir. Nâr ve nûr. Lütuf ve kahır. Hem şairin dediği gibi
"Dünya kiri ile, pası ile sevmeye değer." Demek ki, çeşmelerin nizamı başka.
Sayfa 95Kitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.