İnsan, bir kere ölürmüş.
Bu dünyanın çilesi,
Çekmekle bitmezmiş.
Boncuk boncuk dizilirmiş acılar,
Birleşip tesbih gibi,
Bir de başında imamesi.
İmame deyince,
Geliyor aklima,
Mezarım başında Yasin Sûresi.
Birkaç günlük dünyadan geçti gitti,
Döndü dolaştı toprak oldu bedenim.
Eğilmedim, bükülmedim,
Bileğimi kimseye büktürmedim.
Dünyanın derdine yenildim,
Üç beş günlük zamanda,
Kayboldum gittim eyvah!
Seccademe birkaç damla gözyaşı bıraktım,
Bir de eyvallah..