Din felsefecisi Otto (1991, s. 8) kutsalın insanda a priori bir kategori olarak var olduğunu ileri sürer. Onun bu tezinin din eğitimi uygulamalarındaki karşılığı ise erken yaşlardan itibaren kutsal kitap ve kutsal mekânlarla buluşmasını temin etmek gibi çocuğun birinci derecede tecrübe edeceği fırsatlarının oluşturulmasıdır. Kutsal kitap genel itibariyle yetişkinlere yönelik bir kitaptır, ancak bu durum onun çocuklarla buluşmasına mani değildir. Bu konuda özellikle Hıristiyanlığın yaygın olduğu ülkelerde çok sayıda çalışma yapılmıştır. Sadece İncil üzerinde yapılan çalışmalara baktığımızda bile gelişim basamaklarına göre hazırlanmış yirminin üzerinde farklı İncil örnekleri olduğunu görürüz. Bebek incili, okul öncesi incili, çocuk incili sadece bunlardan birkaçıdır. Bunların dışında hazırlanan dinî içerikli materyallerin sayısı burada sayamayacağımız kadar çoktur. Söz konusu dinî materyaller başta İngiltere ve Almanya olmak üzere birçok Avrupa ülkesinde din eğitimi derslerinin başladığı erken çocukluk döneminden itibaren belli bir bütünlük içerisinde ve eğitim sistemi ile entegre bir şekilde verilmektedir.
Çocuk Medyalarında Dinin Sunuluşu, 
Cemil Oruç
·
374 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.