Dünyayı Taşıyor Omuzların
Bir gün gelir, 'Tanrım!" diyemezsin artık.
Toptan bir temizlik zamanıdır.
Artık "Sevgilim!" diyemeyeceğin bir gün.
Çünkü boşunalığı kanıtlanmıştır aşkın.
Ve gözlerden yaş akmaz.
Ve ancak kaba işlere yarar eller.
Ve kuruyup kalır yürek.
Kadınlar boşuna çalarlar kapını, açmazsın.
Tek başınasındır, ışıklar söndürülmüş ve karanlıkta parlar kocaman gözlerin.
Belli ki acı çekmeyi bilmiyorsundur artık.
Ve hiçbir şey istemiyorsundur dostlarından. Kimin umrunda yaşlanmak, yaşlılık nedir ki?
Dünyayı taşıyor omuzların
ve bir çocuğun elinden daha hafif dünya.
Savaşlar, kıtlıklar, evlerde aile kavgaları hayatın sürüp gittiğini kanıtlıyor ve kimsenin özgürlüğe kavuşamadığını.
Bu gösteriyi acımasız bulanlar (o yufka yürekliler) ölmeyi yeğ tutacaklardır.
Gün gelir ölüm de işe yaramaz.
Gün gelir buyurulandır yaşamak.
Yalnızca yaşamak, hiç kaçış olmadan.
·
57 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.