Bütün aileler alışkanlığın ağları içinde yaşıyorlardı... sıkıcı bir iklimdi bu. Herkes sevmeden öpüyordu birbirini. Anladı ki bu pis dünyanın insanları hodbinlik zırhı içinde dolaşıyor, herkes kendi kendisiyle sarhoş, iltifatlara susamış, kimsenin söylenenleri dinlediği yok, herkes en yakın dostlarının felaketlerine kayıtsız, arzularıyla başbaşalığını bozacak her müdahaleden korkuyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.