Yazılar serimizin 6 numaralı ve son kitabını da tamamlamış bulunduk. Bu, aynı zamanda bu dönemki son Nazım Hikmet kitabı. Konusu bakımından da dikkat çekici bir kitap olması beni memnun etti diyeceğim. Kitap daha çok anılar havasında ilerliyor desek yeridir. En uzun bölümü Edebiyat Konuşmaları adıyla yayımlanan ve yazarın konuşmalarındaki ses kayıtlarının titizlikle incelenerek oluşturulduğu bölümleri içeren kısım.
Bir diğer dikkat çekici kısım ise özellikle komşu ülkeler çoğunlukta olmak üzere pek çok ülkede yapılan söyleşileri içeren bir yapıt olarak bu eserin karşımıza çıkması. Çeviri bir eser olsa daha çok ilgimizi çekerdi değil mi? Meraklıyız öylesine, yani Nazım Hikmet’i kendi dilimizden okumak güzel. Bir diğer yanı ise güncelliğini koruyan konulardan ziyade dönem içi sorunların veya düşüncelerin konu edilmesi. Bu da dikkat çekici bir kısım olarak karşımıza çıkıyor. Yani kendine ait yönleri, eserlerinin amacı gibi daha öznel bir eser ki zaten söyleşinin olayı da biraz bu. Röportaj şeklinde de yaklaşabiliriz konuya.
İyi bir veda kitabı olduğunu düşünüyor, hepimize iyi okumalar diliyorum..