Çünkü onların elinde, hiç olmazsa, yolun geri kalanında avunmak için, geçmişteki mutluluğun anısı kalmıştır. Sönüp gitmiş bir aşkı sürüp gidecek bir dostluk içinde sık sık anabilirler. Sessiz sessiz, coşkunluklarının ölüm töreninde bulunurlar; bunu aralarında, savaşın alıp götürdüğü oğullarını anar gibi, hiç de acı gelmeyen sözlerle konuşurlar.
.