Yitirdiklerimden aydınlık ve güzelmiş bulduğum
Değmezmiş karanlıklarda kendimi yorduğum
Senmişsin o zayi edilemez duygularıma denk
Senin girdabında aklımın zindanında koştuğum
Hayalinle bütün kötülükleri savuşturduğum
Senmişsin kalbimde yeni ve güzel bir dünya
Koşup koşup dinlenmeye durduğum
Her gece bir muammayla kendime sorduğum
Senmişsin fikrimde cevaplarında ötesi
Bilinmezlik olur içimde bir kördüğüm
Ne vakit olur bilmem beni gördüğün
Senmişsin yıllardır aradığım ruh-u revan...