Böyle başlıyor bu kitap
1. Felaket Bir Dogma
“Tembellik edelim her konuda;
sevmek, içki içmek,
bir de tembellik etmek hariç.”
Lessing
Kapitalist uygarlığın hüküm sürdüğü ulusların işçi sınıfları tuhaf bir deliliğin esiri olmuşlar. Kederli insanlığa yüzyıllardır işkence eden bireysel ve toplumsal sefaletler de bu deliliğin peşinden geliyor.
Bu delilik, çalışma aşkıdır;
bireyin ve evlatlarının yaşamsal güçlerini tüketmeye dek varan çalışmanın can çekişen tutkusudur. Rahipler, iktisatçılar ve ahlakçılar ise, bu zihniyet sapmasına karşı çıkmak yerine, çalışmayı pek kutsal göstermeyi görev bildiler. Kör ve kıt zekâlı bu insanlar,
kendi tanrılarından daha bilge olmak istediler;
zayıf ve acınası bu insanlar, tanrılarının lanetlediği şeyi yeniden yapılandırmak istediler. Ben ki ne Hıristiyan olmayı ne de tutumlu ve ahlaklı olmayı savunuyorum, onların yargılarındansa tanrılarınınkine; onların dini, iktisadi, özgür düşünceli ahlak vaazlarındansa kapitalist toplumda çalışmanın korkunç sonuçlarına başvurmayı tercih ediyorum.
Kapitalist toplumda çalışma her türlü entelektüel yozlaşmanın, organik deformasyonun nedenidir.
··
178 views
Şimdi eğri oturup doğru konuşalım. Bu insanlar çalışmayı çok sevdikleri için mi çalışıyorlar yoksa geçim için yetmediği için mi?
Platon'u düşün, ne diyor devlette; çömlekçi zengin olursa eskisi gibi çömlek yapar mı? Ya daha az yapar ya da daha kalitesiz.
Sana bir de mesai örneği vermiştim. Ne kadar çok çalışırsa işçi, devlet o kadar vergi kesiyor. Şimdi bu durumda işçiyi mi suçlamak lazım?
Kapitalist sistemde çalışılmaz diyor. Evet, öyle yapan insanlar var. Gidiyor rapor alıyor, devlet ödüyor herşeyini. Ama hayatı yalan. Bana göre onursuz bir yaşam ve hak yiyor. O da çare değil. Bu çarkın dişlerinde ancak kırsalda kurtulursun diyeceğim de, orada da kapitalizm hakim.
Kaşmir keçilerini otlatan ve yününü toptancıya satan çoban, senelik geliri ile bir kaşmir şalı alamıyor oysa hammaddeyi kendisi üretiyor. Ve bu adam Afganistan dağlarında yaşıyor ve keçilerini otlatıyor. Kapitalizm her yerde. İş sendikalarda bitiyor da, da sı var...
Çalışma hayatımın son 16 yılında; 28 günde 1 gün tatil yaptım- 28 gün çalıştım 1gün hafta tatili - yahut yapamadım. O 1 günde bile işe çağrıldığı çok oldu.. Her bayram sabahı işteydim.. Senelik izinlerimde hiç ama hiç tatile bir yere gitmedim. Gidemedim. Senelik hakkımı bölük pörcük ihtiyaç anlarıma uygun düşecek şekilde ,genellikle de başkalarının ihtiyacı için kullandım. Mazeret izni alamıyordum.. Hastalık nedir bilmem, rapor nedir onu da bilmem..Ben çalıştım mi çalıştım.. yaptığım iş gereği açık alanda idim. İsim tehlikeli idi, ölümle dans ediyordum. Dışarıda kar, yağmur, sıcak..hepsine maruz kaldım... gençliğimi, akıl ve beden sağlığımı yitirdim.. Üç kuruşa..
Şimdi..
İster eğri otur ister düzgün otur..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.