Üç kitaplık ( Kızım Olmadan Asla, Çocuk Sevgisi Uğruna, Benim Adım Mehtap) bir mücadelenin sonuna geldik. Okuması, okumayı da geçtim okuduktan sonra sindirilmesi zor kitaplardı. İkincisi maalesef bu açıklamamın çok dışında. İkinci kitap Kızım Olmadan Asla'nın hatırına basılmış, okuyucuya sunulmuş olduğu kanaatindeyim zira. Betty ve kızı Mehtap'ın İran'dan ayrıldıktan sonra neler yaşadığını bilmek isterdim daha çok. Fakat bundan eser yoktu,daha ziyade anne ve/ veya babaları tarafından kaçırılan çocuklara uzattığı yardım elinden bahsedilmişti. Kafamda cevap bekleyen soruları Mehtap'ın anlatmış olduklarında buldum. Babasını affedememesine hem hak verdim hem de üzüldüm. Bir kız çocuğunun ailede en değerlisi babasıdır. Böyle bir yaşantıyı asla hak etmedi. Hikâyenin en başına götürüyor Mehtap okuyucuyu. İki haftalık tatil için gittikleri İran, hem annesine hem de kendisine deyim yerindeyse bir hapishane oluyor. Ve özellikle Mudi'nin değişen davranışları, sertleşen tavırları her şeyi daha da çekilmez hale getiriyor. Büyük bir mücadelenin sonunda Amerika'ya dönmeyi başaran anne kız, yine de kaçak göçek yaşantılarını sürdürüyorlar. Mehtap'ın kendi ayakları üzerinde durmayı başarabilmiş, kendinden emin, ayakları yere sağlam basan güçlü bir kadın olmasından gurur duydum. Kitap içerisinde çoklukla rastlanan yazım yanlışları ve de yanlış yazılmış kelimeler var, onları düzeltirken dikkatinizi dağıtıp biraz sıksa da gerçek yaşam öyküsü olduğundan dolayı yaşananların ağırlığı öne geçip söz konusu hataları gölgeliyor.

Benim Adım MehtapMehtap Mahmudi · Yakamoz Yayınları · 2020266 okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esin Aykan