Anna'nın aşkının kendisi için bir mutluluk olduğunu yineleyip duruyordu içinden. İşte Anna da aşkın hayattaki her türlü nimetten daha üstün olduğunu bilen biri gibi onu seviyordu ama kendisi, Anna'nın peşinden Moskova'dan geldiği zamanki mutluluğundan oldukça uzaktaydı. O zamanlar kendini mutsuz sayıyordu ama mutluluk önündeydi, şimdi ise en mutlu zamanların geride kaldığını hissediyordu. Anna onu ilk gördüğü gibi değildi. Hem fiziki olarak hem de ahlaki olarak kötüye gitmişti. Şişmanlamıştı ve şu artist hakkında konuşurken yüzünü çirkinleştiren kötü bir ifade vardı. Vronski ona, koparıp soldurduğu çiçeğe bakan ama koparmasına ve öldürmesine neden olan o güzelliği zar zor gören biri gibi bakıyordu. Anna'ya duyduğu aşk güçlüyken isterse bu aşkı yüreğinden söküp atabileceğini hissetmesine karşın onu sevmediğini hissettiği şu anda onunla ilişkisinin hiç bitmeyeceğini biliyordu.
Kont Vronski
·
122 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.