Kitap kısa bir kitap, bir günde biter. Bir ebeveynin çocuğunu yanlış şekilde yetiştirmesi nelere mâl oluyor onu görüyoruz bu kitapta. Öyle bir aşağılamayla, eleştiriyle büyüyor ki kafka kendi yeteneğine inancı kalmıyor. Ve şu söz ne acıdır:
“Yazılarım senin hakkındaydı. Senin omzunda ağlayamadığım için yaptığım tek şey yazılarımın omzunda ağlamaktı…”
