İnsanlar her zaman onları ilgilendirmesede başkalarının hayatlarını konuşmayı sevmişlerdir, bunlar boş laflar bile olsa konuşmaktan geri durmazlar. Sözlerinin karşılarındaki insanı nereye sürükleyeceğini hiç düşünmeden öylece söyleyiverirler.
Yaşar Kemal yine bize Çukurova'yı anlatıyor. İnsanları, kurdu, kuşu anlatıyor. Son sayfada Hasan' ın dediği gibi baharda portakal çiçeği kokusu sarhoş ediyor bizi. Okurken her adımı Hasan ile atıyorsunuz.
Anavarza' da bir küçük çocuk, Hasan. Cinayete kurban giden babasının öcünü alıyor annesinden. Esme, köyün en güzel kadını. Hasan' ın babası Halil, zorla sahip oluyor Esme' ye. Esme' nin aşığı geliyor, Esme istemiyor Abbas'ı. Abbas öldürüyor Halil'i. Tüm köylü başlıyor konuşmaya Halil' in kanı yerde mi kalacak? Nenesi, amcaları sıkıştırıyor Hasan'ı. Nihayetinde Hasan bu baskılara dayanamayıp öldürüyor annesini.
Bu bozuk toplumda adaleti bulmak haklıyı haksızı ayırt etmek zor. Bu toplumda tek gerçek, tek kurban var, Hasan.
