Aslında fotoğraf Barthes'ın da gösterdiği gibi, basit bir studium'a dönüşebilir;
o zaman nesnel "olaylar"ın edilgen yeniden üretimiyle sınırlanmış gibi
görünür. Ancak fotoğraf, yine Barthes'ın sözünü ettiği belgesel her anlamı
aşan ve görüntünün unsurları arasındaki sembolik ilişkilerin netleştiği bir
nokta olan punctum gibi, anlatımcı bir anı da elinde tutar. Benjamin hemen
anlaşılmayan bu arka plana "bilinçdışı optik" adını vermişti: "Bir ayrıntı
bütün yazılarımı altüst ediyor; ilgimin canlı değişimi, bir çakış. Bir şeyin izi
olduğundan dolayı, fotoğraf artık herhangi bir şeyin fotoğrafı değildir. "