Gerçek kişiliğimi bulmak için gökyüzüne sesleniyorum. Tanrım, orada var mısın? Öyleyse bak bana, en sevdiğim rengin ne olduğunu bile bilmiyorum. Bu yüzden geceleri kendi kendime kalmak korkutuyor beni. Gerçek dünyaya ulaşmak için çabalıyorum, çırpınırken daha çok dibe batıyorum. Yukarıya çıkmak istediğimden emin değilim, her şey çok karmaşık görünüyor. Sana sesleniyorum, birlikte yaptığımız bardaktan telefonlar elimde. İpin titreşimini duymuyor musun? Bir yerden sonra yorgunluktan dalgalara kızıyorum. Daha çok gencim, daha çok yolum var değil mi? Korkuyorum...