Zweig'ın intiharından önce son yazdığı uzun öyküsü olan Satranç, döneminin zorluklarını ve yazarın kendi içinde yaşadığı çelişkileri en iyi anlatan eseridir. Karakterler aracılığı ile dışlanmış sanatçılar ve zorluklar çeken halkı simgelenen sesi ve zamanında dünyayı yıkıp dökmüş olan Nazi Almanyası'nı anlatır. Kendini içine sokmuş olduğu sürgün hayatı sırasında yurduna dönme isteği ile nasıl çelişkiler yaşadığını ve en sonunda pes edişini, Şah mat oluşunu, Satranç oyunu ile anlatır. Satranç tahtası, Zweig'in savaş alanıdır.