Mutluluğun aslında gözle görülen bir şey olduğunu ve insanın kalbinde şekillenip hayat bulduğunu ilk onda gördüm ben.
Aşk denilen duygunun insanı nasıl bir anda öldürüp bambaşka bir insan olarak tekrar hayata döndürdüğünü ilk o anda öğrendim.
Sabırlı insanı telaşlı, ağırkanlı insanı heyecanlı yaptığına; soğuk mizaçlı bir insanı bile sürekli sırıtarak dolaşan bir mecnuna dönüştürdüğüne, o anda kendi gözlerimle şahit oldum ben ve bu duygunun ne kadar muazzam bir duygu olduğunu kazıdım aklıma...