Kendimi yitirecek çok şeyim yok sanan akciğer gibi hissediyorum.
Şöyle oluyor: Beyin, yüklenen üzüntüleri, acıları çekemez duruma geliyor. "Benden bu kadar," diyor, "bu bütünün ayakta durmasını önemli bulan biri varsa yardım etsin bana, azaltsın yükümü, belki yaşamını sürdürürüz biraz daha." Akciğer, hemen yitirecek çok şey olmadığına göre burdayım diyor. Benimle ciğerimin bu pazarlığından haberim olmadı, ama bu pazarlığın korkunç olduğunu şimdi anlıyorum.
Sayfa 11 - Kafka veremi tanımlıyorKitabı okudu
·
81 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.